Jechanie pod górkę

I jest ciąg dalszy operacji Golden gate. Dzięki Miszce jest aktualny wykresik króla Goldiego. Ciekawy, nie w sensie techniki, ale otoczenia.

Wiecie, co zezowaty widzi na tym wykresie? Że Blankfein wyjechał klientów na swoich własnych akcjach. Bankowość inwestycyjna. Koncertowa. Idę o zakład, że zarząd wywalił właśnie swoje bonusy pod optymizm nowej emisji. Kto robił wycenę nowej emisji? Jak to, zezowaty zgaduje że dział nowych emisji, w końcu to bank inwestycyjny, robi sobie sam market...

Ładnie się wyceniają, bilansują i wychodzi że emisja jest ładnie domknięta przez przyjaciół. Tak się składa że w przeddzień wychodzą rewelacyjne wyniki kwartalne, po prostu bajka...

Tylko czemu taką słabość czuję? Bo tam pod spodem nic nie ma, pusta kasa jest i próżnia. Blanfein dostał 10 mld od Paulsona, więc je twórczo wykorzystał do napompowania akcji nowej emisji, a właściwie zrobił nową emisję, żeby podciągnąć padający kurs i ocalić oszczędności. W trakcie wypchnął swoje osobiste i kolegów zaskórniaki pod falę, robiąc buy-back a rebours. Ocalił kurs, wywalił gorące akcje i przy okazji jeszcze zwiększył płynność spółki. Teraz rzeczywiście może mieć w kasie te 10 mld na oddanie pożyczki sekretarzowi-koledze Geithnerowi, w końcu jest gotówką co najmniej świeżych 5 mld. Tak się kaszle.

Jakby nie było, szczegółów nie znam, ale tak mi z obserwacji zbiegów okoliczności wychodzi, że akcje nowej emisji będą musiały długo czekać na osiągnięcie ceny emisyjnej. Przeczucie jakieś, czy co?